به گزارش مشرق، باید اصل را بر این مبنا گذاشت که وزارت ورزش هیچگونه دخالتی در امور فدراسیون‎ها و باشگاه‎ها نداشته باشد. باید اصل بر این مبنا گذاشت که مجامع فدراسیون‎ها طبق اساسنامه برگزار شود و نیز باشگاه‎ها کارکرد طبیعی خود را داشته باشند. باید اصل را بر بیطرفی گذاشت.

 وزارت ورزش بر سر  راه واگذاری سهام پرسپولیس و استقلال موانعی اعم از نداشتن اهلیت متقاضیان ایجاد کرد تا این دو تیم کماکان در انحصار خود این وزارتخانه باقی ماند.

اکنون سوال اینجاست اگر بالاترین مرجع ورزش کشور مالکیت باشگاه پرسپولیس را در انحصار خود نگه می‎دارد پس چگونه است که به وضعیت این تیم رسیدگی نمی‌کند؟ وضعیت داوری در خصوص پرسپولیس در هفته‌های گذشته از مرز مشکوک بودن هم گذشته و جالب اینجاست که وزارت ورزش کوچکترین واکنشی به این اتفاقات غیرطبیعی نشان نمی‌دهد.

بله باید اصل را بر این گذاشت که وزارت ورزش بیطرف باشد اما مگر مالک می تواند نسبت به از بین رفتن سرمایه خود بیکار بنشیند؟

فرض را بر این بگذارید که این اتفاق برای چلسی با مالکیت رومن آبراموویچ رخ می‎داد. آیا سردمداران چلسی اجازه می‎دادند اینگونه وضعیت داوری علیه تیمشان رقم بخورد و حتی از یک مصاحبه هم دریغ می‌کردند؟

اصلی‌ترین سرمایه پرسپولیس در همه ادوار تاریخ، تماشاگران این تیم بوده است. این سرمایه عظیم طی این همه سال همواره نادیده گرفته شده که البته تمام تقصیر از مسئولان ورزش نیست و مسائل دیگری هم در این امر دخیل بوده است.

با این اوصاف از آنجایی که پرسپولیس همواره تیم سازمان و وزارت ورزش بوده، باید از این تیم حمایت به عمل می آمده است اما چنین چیزی پیش نیامده است.

اگر اهلیت متقاضیان برای خرید سهام این باشگاه رد شده اکنون باید دید خود وزارت ورزش اهلیت سرپرستی این باشگاه پرطرفدار را دارد یا نه. ای کاش نمایندگان مجلس این امر را هم در دستور کار قرار می‏‌دادند و از مسئولان وزارت ورزش در این خصوص توضیح می‌خواستند.